12 januari 2008

Wi-wa-wonderbaar

Als klein kunstenaresje in spé kreeg ik altijd origamiblaadjes voor mijn verjaardag. Ik bleef maar gefascineerd door dat platte stapeltje papier waar je uiteindelijk hele dierenkolonies van kon vouwen. Zwermen vogels vlogen jarenlang over mijn bed. Naar aanleiding van deze beestenboel kocht mijn vader voor mij een origamiboek. Een boek vol met foto’s van wonderbaarlijke papierconstructies. Natuurlijk was ik toentertijd alleen geboeid door de kaartmodellen die opengeklapt tonguitstekende spoken tevoorschijn toverden en schapen die door dubbelvouwtechnieken een soort spiegelbeeld van zichzelf vormden. Alsof het schaap op een grote plas water stond te blaten naar haar spiegelbeeld. Toen al vond ik dat negatief al net zo boeiend als het positief.

Juist nu, in het digitijdperk, gebruik ik meer papier dat ooit. Ik moet mijn gedachtenschetsen ergens laten. Een leeg vel papier nodigt altijd uit tot schetsen. En natuurlijk knippen, snijden, scheuren en vouwen. De poëzie van de vervorming. Transformatie in zijn zuiverste vorm. Een meester in origami, Masahiro Chatani schreef over zijn kaarten met papierconstructies: “Als u zo’n gevouwen constructie [...] openvouwt, ontstaat er een wonderbaarlijke beweging en komt er een constructie omhoog die zo interessant en fascinerend is dat u ervan in de ban zal raken.”

Dat is het! Je wordt gevangen door zo’n bouwwerkje. Een vlak dat zo gesneden en gevouwen wordt dat er automatisch een 3D wereld ontstaat die je vangt door licht en schaduwspel. Het positief en negatief dat van rol wisselt rol zodra de lichtbron zich verplaatst. Een dansende schaduw. En tot slot de beweging van het in- en uitklappen. Door de vouwen weer uit te vouwen ben je terug bij af. Beweging als transformatie. Van niets naar iets naar niets.

Bekijk de site van Masahiro Chatani eens en verwonder de liefde voor het papier waarmee hij prachtige dingen maakt. Ook het werk van Ingrid Siliakus is betoverend. Haar schaduwspellen en haar gouden vingers laten de wereld heel even stilstaan.

Origami – modellen om zelf te maken (1985)
Masahiro Chatani

Ingrid Siliakus

1 opmerking:

BlackAmplifiedRose zei

van jou joh of gewoon levenslange plagiaat??

Groetjes van Neusa Gomes aka

je ouwe schoolgenootje op de bavokring,

Ik leef nog hoor.