12 januari 2008

Een lumineus idee

Het mooie van interieurpuzzelen is toch wel de zoektocht naar het licht. Niet zozeer in de zin van welke lichtbron waar moet komen, maar meer het moment waarop je het licht ziet. Zodra er een probleem in het licht gesteld wordt begint de ideëengenerator al te pruttelen. Het vraagstuk wordt tegen het licht gehouden en het wegen en meten kan beginnen. Terwijl jij je licht over de knelpunten laat schijnen vallen de stukjes één voor één op hun plaats. Je verschaft licht in de zaak en sluit de zoektocht af met een lumineus idee.

Het is eigenlijk bespottelijk dat het symbool voor dat lumineuze idee nog steeds de gloeilamp is. Ingevingen bieden natuurlijk altijd verlichting, zowel in lumen als in afweging. Maar de ideëen dezer daags worden ook steeds energiezuiniger. Wat zou moeten betekenen dat creatieve mensen niet meer met gloeilampen boven hun hoofd lopen, maar met een spaarlamp of een LED. De inventieve ouderen hoeven zich niet te schamen, maar ik ben wel van mening dat evolutie van het denkwerk doorgevoerd moet worden in de fictieve uiting van vindingrijkheid.

Stel nu dat iedereen daadwerkelijk met een lichtbron boven het hoofd zou lopen zodra een oplossing zich aandient. En dat de lichtbron leeftijdsgebonden zou zijn (pas op, hierbij valt de ware leeftijd niet meer te verloochenen). Dan zou dat een vrolijke lichtzee opleveren van peertjes, halogenen, spaarlampen en LED’s. En dan moet er ook serieus worden nagedacht over hoe we het ideëenverkeer blijven genereren. Inventiviteit als lichtaggregaat. Slaat het aan, dan zal de gemiddelde Nederlandse energierekening gestaag afnemen.

En een ander groot voordeel is dat natuur en cultuur de eigenschap hebben naar het licht te groeien. Wat betekent dat het generen van veel creativiteit beloond zal worden met een hoop lichtaanbidders. Daar kan toch geen neon tegenop?

Geen opmerkingen: